BİLİYORUM ARTIK…

Şimdi bir ben bir sen kaldık. Yüreğim ve sen. Yüreğim ve ben… Bir tek ben… Tek olma zamanı şimdi. Bak yaz geldi mevsimler geçti. Göz açıp kapadık zaman doldu. Şimdi ise yaz geldi.Sonra sonbahar gelecek ve son olacak.Son baharım olacak.

Bu sancılar zor ve ağır. İçimdeki boşluk kadar ağır. Üzülmek kırılmak kadar ağır.

Sebepsiz gitmeler, her defasında üzülmek içinin sızısını es geçmek kadar ağır. Bana baktığın o anlamlı gözler kadar ağır. Sessizce gitmek kadar, bir şeyleri yıkıp düzeltmek kadar ağır ve can yakıcı. Bilmez ki yüreğim içini, seni…

Yoruldum diye haykırmak kolay değil. Ama bedenim artık bu yorgunluğu bu zorlukları kaldırabilecek kadar taze değil. Yaralı, bir kuşun kanatlarından yara alıp ve bir daha düzelemeyip uçamaması gibi bir şey. Bak günler geçti, zaman geçti, saatler, dakikalar. Geçti… Ama acımı dindiremedi. Şimdi her şeye teslim oldu. Teslim oldum. Yok olma zamanı şimdi.

Kaybettiklerimi kolay kazanamasam da kaybettim. Şimdi ben kaybettiklerimin arkasından kaybetmemek için uğraş veremesem de, kalbim bu kadar kırılmışken bir daha düzelemeyeceğini bilsem de buraya kadarmış diyorum.

Sessizliğimin başlangıcındayım, senli veya sensiz. Yüreğimin suskunluğundayım içim acısa da acımasa da.

Senin kadar susuyorum işte. Senin kadar haklıyım. Senin kadar öfkeliyim.

Evet, şimdi sessizliğim kadar yokum.  Sığamıyorum artık dünyaya dar geliyor her yer bana.

Günler uzuyor, saatler, dakikalar uzuyor. Gidebildiğim kadar gitmek, yok olabileceğim kadar yok olmak isterdim. Varlığımdan bir haber olmanı, varlığımı varlığınla bile hissetmemeni isterdim. İçimin bu rüzgârında, rüzgârın seni alıp götürmesini isterdim. 

Ne seni tanımak ne de bu dünyada görmek isterdim. İçim şimdi acıyor ya benim, artık el gibi yabancısın bana.

Kim bilir beklide sen benim hayatımda yanımdan geçip giden bir yabancı olarak kalacaktın…

Ama işte kim bile bilirdi ki?

Nereden bilebilirdim ki hayatın merkezi olduğunu?

Biliyorum işte artık, yaşamak için sana gerek olmadığını.

Biliyorum artık, hayatın devam etme gerçeği olduğunu…

Ve ben biliyorum ki, canımın sensizde can olduğunu…