BUNALIMDAYIM SANIRIM

Herkes bazı dönemlerde kendisine veya arkadaşlarına ben bunalıma mı girdim ne? Diye söyleniriz.

Çünkü an gelir her şeyden sıkılırız, kimseyle konuşmak istemeyiz, kabuğumuza çekiliriz, telefonlarımızı kapatırız, hayal dünyamıza dalarız.

İşte o anda da deriz ki benim psikolojim bozuk, ben bunalımdayım.

Zaman zaman kendimizi bunalmış hissederiz. Fakat zaman, bunalmış hissetmekle devamlı bir bunalım halinde hareket etmek arasında fark vardır. Çocuklar bunalım içindeyse bu hayatlarında rahatsız edici bir şeylerin olduğuna işaret edebilir. Alkol ya da uyuşturucu bağımlısı bir ebeveyn tarafından kötü davranılıyor, taciz ediliyor veya ihmal görüyor olabilirler.

Gereken ilgi ve önemi gösterip, durumu değerlendirmeniz çok önemlidir.

Eğer bunalım tekrar tekrar ortaya çıkan bir belirtiyse hem kendiniz hem de çocuğunuz için profesyonel yardım alın. Çocuklardaki bunalımı sakinleştirici ilaçlarla tedavi eden terapist ve doktorlardan uzak durun. Çocuğunuzun duyguları ciddi bir rahatsızlığın göstergesi olabilir ve onu ilaca bağlı bir yardıma sürüklemek daha derin konulara ulaşmayacaktır. Bazı çocuklar bunalımdaymış gibi davranmanın özel ilgi ve fazladan şefkat elde etmenin bir yolu olduğunu zannederler.

Meraklı olun.

Çocuğunuza neler olup bittiği hakkında açık uçlu sorular sorun. Örneğin; ‘’ canını sıkan bir şey mi var? Bana neyle ilgili olduğunu söyler misin?’’  ya da ‘’ karşımda sıkıntılı kocaman bir surat görüyorum. Yardım etmek için yapabileceğim bir şey var mı?

Bazen çocuklarınızdan onlara gülünç sorular sorarak veya nasıl hissettiği konusunda tahminler yaparak bilgi edinebilirsiniz.

Açık olun.

Çocuğunuzun niçin mutsuz olduğunu bildiğinizi fark ettirmeyin. Anne ve babalar genellikle çocuklarının, kendilerinin kötü hissettiği aynı nedenlerden dolayı mutsuz oldukları kanısındadırlar. Eğer bir boşanma ya da ölüm gibi bir durum varsa, anne ve babalar çocuğun mutsuzluğuna bunun yol açtığını düşünebilirler. Çocuğa neyin canını sıktığını sorduklarında ise beraber oynayabilecekleri bir arkadaşı veya bir şey alabilmek için parası olsun istediğini öğrenebilirler.

Çocuklarınızla iletişim sınırlarını açık tutun.

Bazı çocuklar ebeveynlerini hayal kırıklığına uğratacaklarını düşündüklerinde bunalıma girerler. Çocuklarınız onları şartsız sevdiğinizi bildiklerinden emin olmalılar.

İçe dönük kızgınlık da bunalım yaratır. Çocuklar kızgınlık duyup duymamaları gerektiğinin farkında olmaksızın bir şeylere sinirlenebilirler.

Çocuklarınızın üzerinde aşırı koruyucu olmayı bırakın artık. Kendi başlarına hareket etmedikleri ve gereken şeyi yapma becerisinden yoksun oldukları zaman, bu onların sıkıntılı olmasına sebep olur.

Sizlere önerim,

Çocuklara hislerinden söz etmeye çalışmayın!

Ya da gerçekten nasıl hissettiklerini onlardan daha iyi bildiğinizi düşünmeyin!!!

Çocuklarında sizler gibi zaman zaman sıkıntılı ve mutsuz olmaları çok doğaldır. Eğer böyle hissetmelerine izin verirseniz, muhtemelen çabucak bu ruh hallerinden sıyrılacaklardır. Mutsuz olduklarında onları neşelendirmekte ısrar ederseniz, hislerinden sizin sorumlu olmadığınızı göstermek için üzgün olmaya devam edebilirler.

Uzun lafın kısası bizler bile zaman zaman bunaldığımızda sadece kabuğumuza çekilmeyi isteriz, kimseyle konuşmak istemeyiz.

Her zaman dediğim gibi empati kurun ve durum ciddi bir şey değilse sadece konuşmayı teklif edin ama üstlerine düşmeyin …!

SEVGİLER….

MUTLU ÇOCUK ÖĞRENİR