Mutlu Çocuk Öğrenir: BU BENİM OYUNCAĞIM !!!

Geçtiğimiz günlerde bir şeyin farkına vardım. Bir insan kaç yaşında olursa olsun, ne kadar zaman geçerse geçsin eğer paylaşımcı değilse, bunun aslında doğuştan edinilmemiş öz saygı olduğuna inandım…

Okulumuzda pazartesi günleri oyuncak günümüz. Her çocuk evden istediği oyuncağını getirir ve serbest zamanlarında o oyuncağıyla oynar, arkadaşları ile birlikte!

Ama getirdikleri oyuncakları paylaşmak istemezler. Biraz zaman geçer bencillik yaptıklarını bilmeden arkadaşının oyuncağını ister ve sırf bu yüzden arkadaşına küser, ağlar ve ben sana küstüm! Benimle bir daha oynama! Deyip köşesine çekilir. Benimde o anda sabrım taşar J. Çünkü yaptığı bencilliktir. Kendi oyuncağını paylaşmaz arkadaşıda onunla paylaşmadığı zaman kıyametler kopar.

İşte bu devrede araya girerek yazıma başlamak istiyorum.

Paylaşımcılık doğuştan gelen bir özellik değildir. Öğrenilir. Bazen anne ve babalar gelişim olarak uygun olmadan önce paylaşım beklerler. Eğer evde birden fazla çocuk varsa, muhtemelen paylaşma konusunda kavgalar olacaktır. Bu doğaldır, fakat ebeveynlerin bunu önemsememeleri gerektiği anlamına gelmez. Anne ve babaların çoğunlukla soruna getirdiği çözüm çocuğa, ‘’ Oyuncaklarını paylaşmalısın yoksa kimse seni sevmez ’’ veya ‘’ Nasıl bu kadar bencil olabiliyorsun? ‘’ demek olur. Siz bunları söylediğiniz zaman çocuk karşısındakine daha çok öfke duyup oyuncağını hemen paylaşmayacaktır. Çocuğun yaptığı şeyle kim olduğunu ayırmak ve sevgi mesajının ulaşmasını emin kılmak önemlidir. Paylaşım sahiplik ve saygı ile ilgilidir. Eğer bir oyuncak, giysi, yatak odası vs. çocuğa aitse, o istemedikçe ondan paylaşması beklenmemelidir. Kavramların onara bir düzeyde anlamlı geldiği zaman çocukların paylaşımı öğrenmeleri daha kolay olacaktır emin olun.

Çocuklarınızdan, üç yaşlarına gelene kadar, birçok çaba göstermeden paylaşmalarını beklemeyin. Arzu edilir bir oyuncaktan daha fazlasına ihtiyacınız olabilir veya küçük bir çocuğun başka bir şeyle ilgilenmesini sağlamak için dikkat çekme kullanmanız gerekebilir. Üç yaşından sonra bile paylaşım her zaman kolay değildir. ( sizin paylaşmak istemediğiniz şeyler yok mu? )

Çocuklarınıza, öncelikle bir başkasının eşyasını ödünç almanın veya onunla oynamanın ya da bir başkasının sahasına girmenin bir sakıncası olup olmadığını sorarak saygılı olmayı öğretmelisiniz. Size ait olan bir şeyi kullanmak isteyen çocuklarınıza ‘’ Bu benim ve onu paylaşmak istemiyorum.‘’ diyerek özel eşyalar için saygı duyulması gerektiğine bir örnek verin.

Benimde çok sevdiğim bir kıyafet bile olsa birisi onu istediğinde vermek istemem. Bu duygu her insanda vardır. Düşünsenize belki çok pahalı bir şey almışsınızdır, beklide maddiyatı fazla yoktur ama yinede sizin için değerli bile olsa paylaşmak istemezsiniz. Sürekli söylediğim gibi emir verip istemeden önce empati kurun..!

Eğer çocuklar bir oyuncak için kavga ediyorlarsa, oyuncağı ellerinden alın ve onu, kavga etmeden paylaşabilecekleri bir çözüm bulduklarında geri alabileceklerini söyleyin. Onlara bir zamanlama sağlayıp çocukların bir diğerinin sırasını almadan önce ne kadar o oyuncakla oynayabileceklerine karar vermelerine izin vererek bir plan yapmalarına yardımcı olun.

( MAŞŞALLAHIMIZI UNUTMAYALIM )

Her ne olursa olsun öncelikle çocuklarınıza paylaşma gerekçesini öğreterek başlayın. Eğer çocuğunuz okula gidiyorsa, paylaşım şarttır! Çünkü araçlar, oyuncaklar ve diğer şeyler çocuğa değil okula aittir. Bunu hatırlatmayı unutmayın. Aile ortamında çocuklardan herkesin kullandığı belli şeyleri paylaşmaları beklenilebilir, çünkü bunlar çok pahalıdır veya herkes için ayrı ayrı satın alınmaya uygun değildir. Arkadaşları oynamaya geldiğinde, paylaşmaya olan gönüllülük ya bir arkadaşlık başlatır ya da bir arkadaşlılık bitirir. Bu konuda dikkatli olmaya özen göstermelisiniz.

Bir çocuktan ona ait olan bir oyuncağı, kendisi istemedikçe, paylaşması beklenmemelidir.

SEVGİ PAYLAŞTIKÇA ÇOĞALIR… Bu sözü unutmayın. Çünkü çocuk sevgisi ile bir eşyasını paylaştığı zaman oradaki sıcak tebessümü yakalayın.

Paylaşmanın aslında madde paylaşımından daha fazla şeyi içerdiğini öğretin. Paylaşım zamanı, duyguları, fikirleri paylaşmayı da içerir. Çocuklarınızı gece yataklarına yatırırken, onları günün en acı ve an tatlı anlarını paylaşmaya davet edin. Bunun işe yaradığını zamanla göreceksiniz.

Anne ve babalar şimdi gerçekçi olma zamanı !

Çocuklarınızın kişisellikleri olması gerekir ve birbirlerinin sınırlarına saygı göstermelidirler. Her şeylerini herkesle paylaşmak zorunda değildirler.

Çocuklara bencil olduklarını söylemeyin veya onları diğer saygısız sözcüklerle etiketlemeyin. Bunun yerine yaptığın davranışından dolayı mutlu değilim diyebilmelisiniz.

Birisi bir başkasına bencil dediğinde, bu nitelemeyi yapan kişinin de bencillik ettiği anlamına gelmez mi?